Haallloo!

Onze laatste week was gelukkig niet zo heftig als mijn vorige blog.

Op donderdag 17 november begon ons weekend al. Mijn laatste tripje in Zuid Ghana was naar Volta regio. Samen met Ilse en Nina zijn we afgereisd naar Ho en Hohoe. Demi kon helaas niet mee vanwege haar enkel waaraan ze is geopereerd. We hebben een heel sportief weekend gehad. Op vrijdag zijn we naar het hoogst gelegen dorp in Ghana gegaan en vandaar nog een berg beklommen en een duik in een waterval genomen. Daarna zijn we naar een monkey sanctury geweest waar de aapjes op je sprongen en banaan uit je hand aten. Op zaterdag hebben we de hoogste berg van Ghana beklommen. De mount Afadjato. Echt klimmen was dat, maar na 2 uur stonden we weer beneden en wouden we meer. Onze gids nam ons mee naar een net wat hogere berg in Togo. Dus door de bush bush zijn we de grens super illigaal overgestoken om die berg te kunnen beklimmen. Onze gids was duidelijk niet bekend met het verschil tussen een Ghanese bergbeklimmer en een Nederlandse bergbeklimmer. Deze berg was volgens de gids namelijk gemakkelijker en we zouden het allemaal makkelijk voor 2 uur smiddags redden. In anderhalf uur zouden we de top wel bereiken hoor... Nou na 2,5uur waren we pas boven. Toen nog naar een dorpje in Togo geweest. Heel leuk want het voelde meteen als een ander land. Ze praten frans ipv engels en we moesten geld wisselen. Na de Togaanse (ik weet niet of dat woord bestaat) cultuur te hebben opgesnoven moesten we ook weer terug naar Ghana. Dat betekende dat we de berg weer af moesten. Echt doodeng om die berg naar beneden te lopen. Overal losse stenen en super steil, maar in het donker (en 5 uur later als de gids had gepland) kwamen we gelukkig heel huids aan. Onze gids beklom de berg trouwens gewoon op slippertjes. Echt niet voor te stellen! Op zondag waren onze benen nog vermoeid van de vorige dag, maar zijn we vrolijk weer om half 6 opgestaan om naar de hoogste waterval van Ghana te wandelen. De Wli waterval. De waterval was inderdaad erg hoog en mooi om te zien. Na een lekkere duik waren we ook heel blij om weer terug in de trotro te zitten en onze beentjes omhoog te houden.

Maandag 21 november ging ik voor de laatste keer naar Auntie Alice. Mijn laatste schooldag was echt genieten. 'S ochtends heb ik mijn laatste lessen gegeven als Auntie Eva. We hebben nog flink was sommetjes gemaakt, maar smiddags was het feest. Eerst mocht iedereen een kleurplaat kiezen en inkleuren en vervolgens heb ik van elke kind de hand geverfd en mochten ze hun handafdruk op de muur zetten. Ik sta ook op de muur als Auntie Eva en ook Alice en Joshua staan erop. Iedereen vond het heel leuk. Vervolgens wou Alice een mooi afscheid voor mij maken met veel dansen en liedjes zingen. Ze heeft een filmpje gemaakt voor mij waar iedereen all I want for christmas zingt, omdat ik met kerst niet meer in Ghana ben. Ook hebben we een leuk filmpje voor jana en jeroen gemaakt voor hun verjaardag (22 november). Vervolgens heb ik ijsjes getrakteerd in de klas. Aan de vele knuffels en bedankjes te merken genoten de kindjes optimaal. Na school hebben we alle kleintjes van het weeshuis meegenomen naar het dorp om hun te trakteren op een pannenkoek en drankjes. Daarna hebben we bij het strand nog schelpen gezocht. Dit hebben we ookal met de oudere gedaan en Nina en Ilse gaan zorgen dat ieder kind aan de beurt komt om naar het dorp te gaan.

Op dinsdag was het voor Demi en voor mij echt de laatste dag.. Demi en ik hadden een heerlijk afscheidsmaaltijd voorbereid: spaghetti. Wat een werk om voor 60 kinderen een avondmaaltijd te koken. Letterlijk een dagtaak om alles vers te snijden en voor te bereiden. Trouwens ook om aan alle ingrediënten te komen.. Respect voor Ruth (de kok) die élke dag 3 maaltijden maakt voor alle kinderen. Na onze spaghetti kreeg iedereen een halve sinaasappel. Heel fijn dat de kinderen sinds kort meer groenten en fruit krijgen. Het hemoglobine gehalte van de kinderen was namelijk te laag en daarom hebben wij medicijnen voor de kinderen gekocht op voorwaarde dat het eten ook beter wordt. Hier zien we al direct verandering in. De kinderen krijgen elke dag een halve sinaasappel en dinsdag kwam er voor elk kind een maïskolf binnen. Heel fijn dus. Na onze lekkere spagetthi met voor iedereen een gekookt eitje zijn we gaan dansen en na heel wat knuffelen was het tijd voor de kids om te gaan slapen. Met de vrijwilligers hebben we nog een gezellige laatste avond gehad.

Op woensdag hebben Demi, Ilse, Nina en ik onze voetafdruk (origineel he ipv onze handen) in de dinerroom gezet. En na nog meer knuffelen was het echt echt tijd om goodbye te zeggen. Sommige kindjes waren een stuk stiller en sommige hadden zelfs tranen in hun ogen. Ik vond het een heel raar idee om te vertrekken. Gelukkig was het ook heel leuk om weer bij Tina te zijn. Ik zag de kleine Tina en Seth weer die ik tijdens mijn aller eerste dagen had geholpen met de afwas.

Vandaag zijn we al optijd vertrokken naar de bus. Heerlijk Ghanees vertrok de bus pas 2 uur later als gepland, maar goed we zitten nu in een lekkere aircobus voor de komende 15 uur... Let's go to the north!

Liefs van mij!